Wieczór wigilijny

Zieloną choinkę przyniesioną z lasu,

trzeba ślicznie ubrać bo już mało czasu.

Zaraz pierwsza gwiazdka zaświeci na niebie.

Stół pięknie nakryty zaprasza do siebie.

Pod obrusem sianko tak tradycja każe,

pamiętają o niej domu gospodarze.

Na stole opłatek, wigilijne strawy

i wolne nakrycie gdy się ktoś pojawi.

W tym pięknym dniu grudniowym,

podczas wspólnej wieczerzy.

Złóżmy sobie życzenia

i bądźmy przy tym szczerzy.

Nie pamiętajmy niczego,

 co nie jest pamięci warte.

Zamknijmy skrzynię złych wspomnień

a serca będą otwarte.

Tym, których kochaliśmy

o nich zapomnieć się nie da

w ten wigilijny wieczór

wspomnienie oddać trzeba.

Bo jest nam to potrzebne,

na co dzień  i w te święta

o tych co już odeszli,

przez chwilę choć pamiętać.

Czasu nikt nie zatrzyma

najsilniejsi nawet na świecie,

a puste miejsca przy stole

zapełni nowe dziecię.

Pachnąca choinka, kolęd w głos śpiewanie,

zwyczaj to przepiękny i niech pozostanie.

Maluchy z radością pod choinkę wchodzą

tyle tam prezentów udźwignąć nie mogą.

Wszyscy uśmiechnięci, cudowna nowina

Panna Przenajświętsza porodziła syna.

Potem na pasterce przywitamy Pana

przed nim, królem naszym ugniemy kolana.

autor: Bernadeta Matysiak